Ιστορίες μικροαστικής υστερίας

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Ξεβράκωτοι για μια φούστα-μπλούζα!

Αφού πέρασαν τα Χριστούγεννα και το τύπου κατοχικού συνδρόμου φαγοπότι δεν με ξέκανε, επιστρέφω στο σχολιασμό των αστικών δρώμενων και μη, που κυριολεκτικά δεν απασχολούν κανένα προφανώς, αφού όλοι (όσοι δεν έχουμε κάνει χαρακίρι that is) ψάχνουμε 1000 τρόπους για να αποδράσουμε από την Ελλάδα και να ξεκινήσουμε ένα νέο κύμα gastarbeiter. Μόνο που δεν μας πολύ-γουστάρει η Μέρκελ… οπότε λάντζα στην Κίνα με βλέπω!


Στο θέμα μας λοιπόν, παραθέτω το εξής πρόσφατο δημοσίευμα:

Έναν πρωτότυπο τρόπο για να κερδίσει δημοσιότητα και να προσελκύσει πελάτες διάλεξε ένα μαγαζί στη Πορτογαλία. Γνωστή αλυσίδα ρουχισμού που βρίσκεται στη Λισαβόνα έδωσε δωρεάν ρούχα στους πρώτους 100 που έφτασαν στο μαγαζί φορώντας μόνο τα εσώρουχά τους μπλα, μπλα, μπλα! (βλ. φωτό)





Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Athens | The Little Great City

ENG: A tribute to the city of Athens. The director with these images touches the hearts of the people of Athens, I hope it touches yours too... Enjoy the beauty of Athens/ GR: Τρομερή δουλειά, συγκινεί όλους εμάς που ζούμε και κακοποιούμε καθημερινά αυτή την πόλη… Καλή σας απόλαυση!

Directed,shot,cut and finished by emmanouil papadopoulos
Music: Gustavo Santaolalla - Pajaros, My Blueberry Nights OST
manos@stereosis.com

*credits to Yota for the video;)

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

"Άντε Γαμήσου" Harrods!

Μία δυσάρεστη (για τον manager του καταστήματος), αλλά μάλλον ευχάριστη για τους καταναλωτές, που δεν έχουν μαντίλι πλέον να κλάψουν, έκπληξη περίμενε πριν λίγες μέρες έξω (η καλύτερα πάνω στο κτίριο) από τα Harrods του Λονδίνου. Ένας αγανακτισμένος υπάλληλος που απολύθηκε πρόσφατα από το τμήμα παιχνιδιών με ονομασία Father Christmas (ωραίο δώρου του έκαναν χριστουγεννιάτικα), πήρε την εκδίκηση του πριν λίγες ημέρες με εντυπωσιακό τρόπο.

Τα γιορτινά λαμπιόνια σχηματίζουν την φράση "Fuck off":-)
Ο 35χρονος Λόιντ Χάντσον τρύπωσε στο δωμάτιο ελέγχου των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και «ρύθμισε» κατάλληλα τα 10.000 εξωτερικά, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια του πολυκαταστήματος ώστε να αναγράφεται η φράση «fuck off» εκφράζοντας τα συναισθήματα του τόσο στην εργοδοσία όσο και στους διερχόμενους καταναλωτές!

Τα Χριστούγεννα οι ευχές λένε εάν τις θες πολύ πραγματοποιούνται. Φανταστείτε το τώρα λοιπόν αυτό στην Βουλή!

.


Ριάλιτι - bites (u) at Christmas…

Έφη Σαρρή, η αυτοκράτειρα της alternative σκηνής αντεπιτίθεται!
Χρόνια πολλά και καλά μας Χριστούγεννα με ολόφρεσκο hit της Έφης Σαρρή. Με πλάνα αρχείου από το Δήμο Αθηναίων, απολαμβάνουμε την γλυκιά Έφη πλαισιωμένη από τον πάλαι ποτέ σούπερ χορευτή της Ρούλας, Κάρολι ντυμένο Άγιο Βασίλη-Ρουβά και έναν άλλο αποτριχωμένο ημίγυμνο να επιδίδονται σε πολύπλοκα χορευτικά που ξέρουν μέχρι και τα ζουζούνια στο ΑΛΤΕΡ.

Την ίδια -επειδή μάλλον είχε καιρό να βγάλει καινούργιο τραγούδι- την απολαμβάνουμε ενδιάμεσα στο βίντεοκλιπ, με πλάνο της να παίζει μέσα σε μια χριστουγεννιατικη κορνίζα με το όνομα της κοτσαρισμένο απο κάτω, προφανώς για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι...

Αβυσσαλέο μίνι και ντεκολτέ απαράμιλλο, βλέπω τον Άι Βασίλη μετά την επίσκεψη του στην Έφη να φεύγει με στραβό το στόμα από το εγκεφαλικό!

Merry Christmas Everyone!

Έφη Σαρρή - Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά [2010 Christmas Song]
Στίχοι: Γιώργος Οικονομάκης
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μ*, Γιάννης Αγγελάκης
© 2010 - Κ1201 Productions (μάλλον Κ9...)

Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ το αυθεντικό τραγούδι από εδώ:
http://www.sendspace.com/file/mkk0fn (Λαϊκό κορίτσι γαρ, συμπαραστέκεται στο πόπολο μεσουσης της οικονομικής κρίσης)

Επίσης απολαύστε τα βίντεο και μάθετε πρώτοι τα νέα της Έφης στο προσωπικό της μπλογκκκκκ:
http://efisarrilive.blogspot.com/







Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Πόσες τρύπες έχει το κλαρίνο; Η Τζούλια ξαναχτυπά με εκπομπή!

Και εκεί που λες ότι τα χεις δει πλέον όλα, λέμε τώρα, μια καινούργια εκπομπή σκάει ως κεραυνός εν αιθρία και συνταράσσει συθέμελα το τηλεοπτικό σκηνικό.

Η Τζούλια Αλεξανδράτου παρουσιάζει εκπομπή στο ΕΧΤRA3 (δεν γράφω ώρα και ημέρα για να μην μπείτε στον πειρασμό να… ναι εσείς ξέρετε!) με δικάμερο συνεργείο, εξωτερικά γυρίσματα, high tech στυλίστρια που ντύνει και τους ηθοποιούς στο Star Treck, και φυσικά καλεσμένους έναν και έναν!

Πρεμιέρα εκπομπής με Έφη Θώδη στο ΗΡΩΔΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!! Εκεί λοιπόν η παρουσιάστρια Τζούλια έχει πάθει μάλλον κοκομπλόκο από το δέος του Αρχαίου Θεάτρου αλλά και από την παρουσία της μεγάλης παραδοσιακής αοιδού και της απευθύνει τον λόγο με μια ανεξήγητη χρονοκαθυστέρηση (ούτε να απήγγειλε ο Κατράκης Ερωτόκριτο).

Ερωτήσεις κλειδιά ακούγονται όπως η «πόσες… τρύπες μπορεί να έχει ένα κλαρίνο;», προφανώς ρητορική από την μεγαλόψυχη Τζούλια για να μην προσβάλει την εκλεκτή καλεσμένη της και το παίζει ξερόλα!.Σας αφήνω να απολαύσετε το τρέιλερ της εκπομπής…

(***ΠΡΟΣΟΧΗ: οι ευαίσθητοι καλό θα ήταν να έχετε κοντά σας ένα μπουκαλάκι αιθέρα…)

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ριάλιτι-bites: Η εφορία στην πολιτεία της Πενσυλβάνια ΘΑ ΣΕ ΒΡΕΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ' ΣΑΙ!

Η εφορία της Πενσυλβανία πέρσι την άνοιξη ξεκίνησε μια γλυκύτατη διαφημιστική καμπάνια ενημερώνοντας χαλαρά τους κατοίκους της πολιτείας για μια αμνηστία 54ων ημερών κατά τη διάρκεια της οποίας οι πολίτες μπορούν να ξοφλήσουν τις φορολογικές οφειλές τους με 100% απαλλαγή από πρόστιμα και με έκπτωση στο μισό των τόκων στα χρωστούμενα τους.




Το τηλεοπτικό σποτ της εφορίας λοιπόν, προσπαθεί να παρακινήσει τους φορολογούμενους να αξιοποιήσουν αυτό το καλό μαντάτο χρησιμοποιώντας, κάτι απλό βρε παιδί μου όπως: ψηφιακά εφέ, δορυφορικούς χάρτες που εντοπίζουν το σπίτι του φοροδιαφεύγοντα μικρομεσαίου «Τομ» (πες Μήτσου στην Ελλάδα) όπως τον αποκαλεί η τρομολάγνα κυρία που σπικάρει το βιντεάκι.
 
Αφού λοιπόν από το διάστημα η εικόνα ζουμάρει στο σπίτι κάποιου καημένου που τόλμησε να μην πληρώσει (μαύρο φίδι που τον έφαγε-καλύτερα να χρώσταγε στον Δον Κορλεόνε) λέει η αφηγήτρια: «Ξέρουμε ποιος είσαι. Βρες μας πριν σε βρούμε εμείς»!

Νομίζω ότι στην Ελλάδα θα έπρεπε να παιχτεί το ακριβώς ίδιο σποτ αλλά με διαφορετικό σπικαζ, πχ:
«Άκουσε Γιώργο, μπορούμε να το κάνουμε εύκολο. Ξέρουμε ποιοι είστε οι 300. Βρείτε μας πριν σας ΒΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ».
(*και το ζουμ θα καταλήγει στην κάτω φωτογραφία...)


Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Athens - Protests


You tube comment for the video: Good for the Greeks!If the common man can't go to bed at night with the security of being able to feed his/her family, then the corrupt bankers and politicians shouldn't be able to go to bed without having to worry about their safety

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Οι ψυχοπαθείς του ζωδιακού κύκλου!

Δεν είχα καν διανοηθεί να ασχοληθώ με τα ζώδια μέχρι που κάποιος κακορίζικος άνθρωπος μπήκε στη ζωή μου και μου έπρηξε – επιεικώς – το συκώτι. Από κει και έπειτα άρχισα να παρατηρώ συμπεριφορές γνωστών, φίλων, τυχάρπαστων, συναδέλφων, κομπλεξικών προσωπικοτήτων που έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να ζαλίζουν τον έρωτα του κόσμου και ούτω καθεξής. Αφού λοιπόν διάβασα και λίγο θεά Λίτσα, Άση, Dr Lefa και άλλους αστρολόγους, τους οποίους (το δηλώνω) ΖΗΛΕΥΩ που μπορούν και βγάζουν τα προς το ζην πουλώντας φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες, έβγαλα και εγώ κάποια συμπεράσματα για ορισμένα από τα ζώδια του κύκλου. Το λοιπόν. Έχουμε και λέμε, (για τους τελείως άσχετους) έχουμε12 ζώδια τα οποία ανά τριάδα ανήκουν σε κάποιο στοιχείο:

Γη: Ταύρος, Παρθένος, Αιγόκερος

Φωτιά: Κριός, Λέων, Τοξότης

Αέρας: Δίδυμοι, Ζυγός, Υδροχόος

Νερό: Καρκίνος, Σκορπιός, Ιχθείς

Mετά από έρευνα, παρατήρηση και συναναστροφή με πολλούς εκπροσώπους της δωδεκάδας το συμπεράσμα είναι ότι ανα στοιχείο υπάρχει ένας ψυχοπαθής που χει όλα τα κακά μαζεμένα και τέλος πάντων εάν μπλέξετε μαζί του πολύ απλά τα θέλει ο κώλος σας.
(Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι δεν βάζω όλο τον κόσμο σε ένα τσουβάλι, απλά γράφω αποτελέσματα μια γενικότερης παρατήρησης)

Οι τρελοί: Κριός – Παρθένος –Ζυγός – Ιχθείς

Παρθένοι
Τι να πρωτοπώ για τους παρθένους; Τελειομανείς; ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ! Πιο σπασαρχίδηδες άνθρωποι δεν υπάρχουν. Είναι τρομεροί στο να τους αναθέτεις tasks (ναι, θα τα φέρουν εις πέρας οδηγώντας πολύ κόσμο σε νευρικό κλονισμό) αλλά πρέπει να προσέξεις να μην περιλαμβάνεσαι στη διαδικασία της παραγωγής γιατί όταν φτάσει η σειρά σου να συμμετέχεις θα σου βγάλουν την οστρακιά από την παράλογη επιμονή να κάνεις αυτό που θέλουν το δευτερόλεπτο που το θέλουν. Είναι οι κριτές του κόσμου, όλοι οι άλλοι είναι άχρηστοι και μαλάκες εκτός από αυτούς. Άσε που δεν φταίνε ποτέ; Και εάν –ω μη γέννητω- ποτέ φανεί ότι αυτοί φταίνε είναι σίγουρο ότι συνωμότησαν όλοι και όλες οι δυνάμεις της φύσης εναντίον τους, ώστε μετά από αλυσιδωτή διαδικασία λαθών να φαίνεται ότι αυτοί οι κακομοίρηδες έκαναν τελικά το λάθος. Ουσιαστικά δηλαδή ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ αυτοί! Για να μην συζητήσουμε την υποχονδριότητα τους στο όριο της παράνοιας αλλά και το γεγονός ότι είναι κρυφο-ψωνάρες που νομίζουν ότι γεννήθηκαν διευθυντές αλλά δεν το λένε ποτέ out loud, απλά φροντίζουν να βγάλουν όλους τους άλλους άχρηστους όποτε διά της ατόπου αυτοί βασιλέυουν (στο μυαλό τους αποκλειστικά).

Κριοί
Διχασμένες προσωπικότητες. Κοιμάσαι με τον Τζέκιλ και ξυπνάς με τον Χάιντ. Μπορεί να συναναστρέφεσαι έναν Κριό καιρό και ξαφνικά μια ωραία πρωία να σε γαμοσταυρίσει χωρίς κανένα προφανή λόγο. Κυκλοθυμικοί. Εκεί που νομίζεις ότι σε εμπιστεύονται, σε γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια και κάθονται μουγγοί giving you the silent treatment λες και δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις με την ημέρα σου παρά να ρωτάς συνέχει «τι έχεις» και τα «τι έχεις». Κεκαλυμμένες drama queens και σφίγγες του κερατά, οι κριοί όταν τους πιάσει η κούρλα της μούγκας δεν τους παίρνεις λέ-ξη! Επίσης είναι ξερόλες και διακατέχονται από ένα αδικαιολόγητο κόμπλεξ πνευματικής ανωτερότητας που και το ΙΕΚ ΠΙ.ΠΑ. να έχουν τελειώσει μπορούν να πάνε άνετα στον Μπαμπινιώτη και να του πουν ότι είναι αστοιχείωτος. Κάνουν τα πάντα για να προσελκύσουν την προσοχή των άλλων και εκνευρίζονται με το παραμικρό εάν έχουν τα προαναφερθέντα κέφια!!!

Ζυγοί
Μυθομανείς κατά συρροή! Τους πιάνεις με το μαχαίρι πάνω από το πτώμα και σε βγάζουν τρελό. Είναι γενναιόδωροι με τους συντρόφους τους μόνο και μόνο για να τους κάνουν μετά να μαρτυρούν . Είναι απόλυτα και αμετανόητα εγωιστές, ηθοποιοί οσκαρικών προδιαγραφών, κάνουν τους σοβαρούς αλλά στην πραγματικότητα είναι μεγάλα νούμερα. Ένα μόνο να πω ότι δύο άτομα του κύκλου μου τα είχαν με ζυγούς και από τις περιγραφές τους μόνο νόμιζα ότι τα είχαν με το ίδιο πρόσωπο… με αντιλαμβάνεστε… Αγύριστα κεφάλια και παντογνώστες, εάν δεν εκτιμούν τον άλλο μπορεί να του φέρονται σαν διανοητικά καθυστερημένο.

Ιχθείς
Οι κρυφό-ψυχοπαθείς. Δηλαδή τους βλέπεις και λες «αχ τι καλά παιδιά», που να φανταστείς μετά ότι είναι για δέσιμο; Το καταλαβαίνεις δηλαδή, αλλά τι στιγμή που ξυπνάς και βλέπεις τον αντικατοπτρισμό σου στο μαχαίρι και αυτούς να χαμογελούν διεστραμμένα από πάνω σου! Κυκλοθυμικοί απίστευτα. Υποστηρίζουν ότι είναι οι πιο ευαίσθητοι του ζωδιακού κύκλου και ότι είναι αθεράπευτα ρομαντικοί αλλά αυτά είναι τελείως παπαριές γιατί στην ουσία τους ενδιαφέρει μόνο η πάρτη τους. Μπορεί να δεείχνουν ανήξεροι αλλά ξέρουν τα πάντα γιατί είναι μεγάλες κουτσομπόλες, δολοπλοκούν για ψήλου πήδημα και σε κάνουν τάρανδο χωρίς να το καταλάβεις αφού φαινομενικά μόνο το φωτοστέφανο τους λείπει. Είναι αναίσθητοι παρόλο που το παίζουν εύθραυστοι και θέλουν να προξενούν τον ενθουσιασμό των άλλων κάνοντας διάφορα καραγκιοζιλίκια – complete attention whores.

Μετά από όλες αυτές τις σοφιστείες ελπίζω να μάθατε τίποτα και να λάβετε τα μέτρα σας!

(*επίσης αυτή την φήμη με τους υπερσεξουαλικούς σκορπιούς νομίζω ότι είναι απλά υπερβολή και θα συμβούλευα να δοκιμάσετε κανένα Υδροχόο –όχι ότι και αυτοί είναι για πολλά - πολλά μετά βέβαια…)

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Το σωστό promotion θέλει φαντασία...

Εγώ πάντα είχα ένα θέμα με τους οδοντίατρους (και ποιος δεν έχει να μου πεις;). Ο ήχος μόνο του τροχού μου προκαλούσε πολλαπλά εγκεφαλικά, στράβωνε το στόμα μου και λοιπά. Χτες λοιπόν το απόγευμα ήμουν στο Κολωνάκι για μια δουλεια. Όταν βρέθηκα Σκουφά και Ηρακλείτου μια συνάδελφος με προέτρεψε να κοιτάξω ψηλά, και τι να δω; Στην αρχή βλέπω ένα μπαλκόνι με μια διακριτική χριστουγεννιάτικη… Σεκόγια (σ.σ. Η σεκόγια είναι φυτό ιθαγενές της Βόρειας Αμερικής. Το ύψος του φτάνει τα 135 μ. Έχει πολύ χοντρό κορμό, που η περίμετρός του στα μεγαλύτερα (κοντά στη βάση τους) είναι 12 - 14 μ.), κάτι άλλα καραγκιοζάκια, ένα παράθυρο με κάτι μωβ-μπλε-disco φωτάκια  για διάκοσμο περιμετρικά του και μια ταμπέλα οδοντιάτρου(!)…
 Στην αρχή νόμιζα ότι με γελούν τα μάτια μου. Αλλά όχι, είχα δει σωστά (βλ. παρακάτω φωτογραφία)...

Εάν αυτό δεν είναι η επιτομή του μάρκετινγκ, τι είναι. Τι να πας στον γνωστό του γνωστού που μπορεί να είναι σαν το γιαγκούλα και αηδίες; Ιδού ο γιατρός, ιδού και το τρόχισμα και το προσφέρει μια θεά, ακομπλεξάριστη (προφανώς με τέτοια φωτογραφία μεγέθους προσκυνήματος) επιστήμονας, με δόντι ξέξασπρο, της οποίας οι πελάτες προφανώς θα χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να υπομείνουν και την απονεύρωση αλλά και την ρήξη κερατοειδούς από την υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη οδοντική λάμψη. Magnifique!

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Παντρεύτηκε σκύλα για να εξιλεωθεί!

Στην Ελλάδα οι άντρες συνήθως την παντρεύονται αφού πρώτα έχουν καταστρέψει τις ζωές πολλών ευυπόληπτων κοριτσιών, ἐξ οὓ και η φράση «η πρώτη δούλα και η δεύτερη κυρούλα» αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.

Ο κύριος λοιπόν της φωτογραφίας αφού στην Νότια Ινδία προφανώς δεν έχουν οίκους ανοχής (πουτάνα κρίση- και σε πηδάει και την πληρώνεις!), έβγαζε όλη την περισσή του ενέργεια σε κάτι άμοιρα σκυλάκια (έφαγε 2-3 με διάφορους τρόπους: τα κρέμαγε, τα έφερνε 10 φούρλες ανάλογα τις κ@ύλες του το βούδι).
Πριν λίγο καιρό ο «γαμπρός» παρέλυσε στα άκρα και έχασε την ακοή του από το ένα αυτί και πίστεψε (ως ζώο που είναι) ότι τον καταράστηκαν τα σκυλιά. Πήγε λοιπόν σε ένα αστρολόγο (που δηλαδή να πήγαινε εφόσον έμεινε κούτσαυλος;) ο οποίος του είπε να παντρευτεί μια… σκύλα και θα γίνει περδίκι!
Η επιλογή της νύφης έγινε από συγγενείς του γαμπρού, οι οποίοι την έπλυναν και την έντυσαν με παραδοσιακό σάρι για την τελετή. Το όνομα της άμοιρης αδέσποτης σκυλονύφης είναι Selvi. Μετά την τελετή ακολούθησε γιορτή και γεύμα όπου σύμφωνα με πληροφορίες η νύφη απήλαυσε λέει ένα νοστιμότατο κόκκαλο (πάλι καλά που δεν την έφαγαν – έχε χάρη που δεν ήθελε να κουφαθεί και από το άλλο αυτί ο χτικιάρης).

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Ριάλιτι - Bites part 2

“Οικογενειακές Ιστορίες”... για αγρίους!
Καλά έχει δει ποτέ κανείς το real-life πρόγραμμα του Alpha; Δεν ξέρω πραγματικά αν είναι για γέλια ή για κλάματα. Σενάριο του κώλου, ηθοποιοί 68ης διαλογής, σκηνοθεσία αισθητικής βιντεοκασέτας δεκαετίας ’80, ερμηνείες για χρυσή άρκτο (με τέτοιους αρκουδιάρηδες πρωταγωνιστές).

Πραγματικά σε τι τηλεοπτικό κοινό νομίζουν ότι απευθύνονται; Σήμερα που το είδα είχε μια χοντρή – λοβοτομημένη (προφανώς) μητέρα-σύζυγο που ο άντρας της (ο οποίος  btw έχει μουσάκι Νταρτανιάν και αλογοουρά όπως κάθε σοβαρός άνθρωπος) την έχει κάνει τάρανδο, η κόρη της την έχει χεσμένη και αυτό το πρωτότυπο στόρυ πρέπει για κάποιο λόγο να ενδιαφέρει το πανελλήνιο… Ήμαρτον!

Τράπεζες + Παιδεία vs Εκκλησία = 0 – 2. Βοήθεια μας...

Προσπαθούσα να εξηγήσω σε μία καθυστερημένη φίλη μου βόρειο-προάστιο πώς να κινηθεί στο κέντρο των Αθηνών (ήθελε να βρει λέει την Καπνικαρέα, πολύ δύσκολο…) και επειδή βρισκόταν ήδη στο δρόμο και μου έλεγε ότι βλέπει κάτι φουγάρα μπροστά της (υπέθεσα ότι είχε φτάσει στα διυλιστήρια της Ελευσίνας) την παρακάλεσα να κάτσει στην άκρη να την καθοδηγήσω online. Μπήκα λοιπόν σε ένα σάιτ πλοήγησης για να της πω πώς θα έβρικσε το δρόμο από εκει που βρισκόταν (…στην οδό Πειραιώς δηλαδή-η Τεχνόπολη έγινε ραφινερία-τα φουγάρα που λέγαμε πιο πριν…). Τέλος πάντων με τα πολλά της εξήγησα και ήλπισα ότι οι δύναμη των Jedi θα την βοηθούσε να βρει τον Ιερό Ναό. Αυτό όμως που μου τράβηξε την προσοχή ήταν το σαρωτικό γέμισμα του παράθυρου του χάρτη όταν στα σημεία ενδιαφέροντος έκανα τικ στο κουτάκι «Θρησκεία»…

Είναι σοκαριστικό το μέγεθος των πνευματικών branch της θρησκείας μας ή τέλος πάντων των γραφείων των CEO που μανατζάρουν την πίστη μας (ή έτσι νομίζουν).
Ανήκω στην γενιά που «ναι!» είμαι χριστιανή ορθόδοξη γιατί αυτήν την θρησκεία βίωσα από γεννησιμιού μου, γιατί θέλω να πιστεύω σε μια ανώτερη οντότητα, γιατί ακόμα δεν ξέρω από πού προήλθαμε (αν και για ορισμένους γνωστούς μου μπορώ και να ορκιστώ από ποιο πλανήτη είναι!) και γιατί έτσι μ’ αρέσει εν ολίγης. Ωστόσο ΔΕΝ ΠΑΤΑΩ στην εκκλησία, δεν με τραβάει τίποτα πραγματικά πια στο να πάω να βλέπω χοντρούλιακες, γενειοφόρους, ρασοφόρους που κηρύττουν το λόγο του Θεού και μετά μας παρακαλούν να ρίξουμε και κανένα φράγκο στο παγκάρι υπέρ: του φιλόπτωχου, της ανέγερσης της νέας πτέρυγας/συντήρησης της παλιάς ή ότι να’ ναι, του νεανικού κέντρου, της νηστίσιμης αστακομακαρονάδας του πρωτοσύγκελου κλπ. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν και οι λαμπρές εξαιρέσεις πνευματικών ιερέων που πραγματικά έχουν να επιδείξουν έργο και βοηθάνε κόσμο όπως θα έπρεπε να κάνουν ΌΛΟΙ τους. Αν όμως αναλογιστεί κανείς την δύσκολη περίοδο που περνάμε ως έθνος, τα λεφτά που τρώγονται καθημερινά από όλους εκείνους τους λίγους (εκτός από εμάς φυσικά), τα σκάνδαλα τύπου Βατοπέδι και μετά ρίξει μόνο μία ματιά στην παραπάνω χαζή φωτογραφία που αντικατοπτρίζει μόνο το Νομό Αττικής, πραγματικά δεν ξέρω, στα πόσα κλάσματα του δευτερολέπτου θα αρχίσει τα καντήλια; Άμα εγώ είχα κλέψει ένα κουλούρι τώρα θα ήμουν στην ψειρού χωρίς αναστολή, ο Εφραίμ όμως διακόνησε Τον Θεό και τον άνθρωπο και ακόμα να τον ξουρίσουν! Επίσης συγκρίνετε πόσα είναι τα μπλε τετραγωνάκια τα οποία αποτελούν τα σχολεία του νομού (ή κτίρια που αφορούν την παιδεία) και τα πράσινα… τα ΑΤΜ και οι Τράπεζες δηλαδή. Ποιος κερδίζει; You do the math. Amen!

Μυστήριο no3: Γιατί στις τουαλέτες (είτε γυναικείες είτε unisex) κανένας δεν σκοτίζεται να χτυπήσει την πόρτα;

Οι κανόνες
Υποθέτω ότι όπως υπάρχουν στοιχειώδεις κανόνες συμπεριφοράς για όλα τα πράγματα έτσι θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι ρημάδοκανόνες συμπεριφοράς για τις δημόσιες τουαλέτες. Ωστόσο όταν φτάνει η κρίσιμη στιγμή της εφαρμογής αυτών των κανόνων συμπεριφοράς το ευρύ κοινό χρηστών τουαλέτας νυχτερινών κέντρων και λοιπών κλαμπ φαίνεται να παρουσιάζει ελαφρά έως βαριά συμπτώματα Alzheimer.

Η "νυμφομανής"
Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Θα μιλήσουμε σε αυτή την περίπτωση για τις γυναικείες τουαλέτες των οποίων χρήστης έχω πολλάκις υπάρξει. Δεν θα αναφερθώ στις αντρικές, γιατί τις ελάχιστες φορές που αναγκάστηκα να τις χρησιμοποιήσω λόγω ουράς στις γυναικείες, άξιας σύγκρισης με εκείνη του ιερού προσκυνήματος στην Τήνο την περίοδο του 15Αυγουστου, βρέθηκα προ διαφόρων εκπλήξεων: π.χ. άντρες να κάνουν αυτό που κάνουν τέλος πάντων με ανοιχτές τις πόρτες (τι πιο νορμάλ) ή να περιφέρονται με ανοιχτά τα παντελόνια, να κουμπώνονται και να πλένουν τα χέρια τους ταυτοχρόνως....). Αυτές οι ανεξίτηλες αναμνήσεις ήταn η αιτίες που με ανάγκασαν, για να μην ανακηρυχθώ και επισήμως ως stalker-νυμφομανής-μπανιστιρτζού (η παύλα να διαβάζεται ως μέρος της τρι-σύνθετης λέξης), να σταματήσω αυτό το κακό συνήθειο.

Το μπουκάρισμα
Έτσι λοιπόν σαν να μην ήταν αρκετή η αυτονόητη ορθοστασία και το σίγουρο πεντάλεπτο αναμονής, αφού κατορθώσουμε το σχεδόν ακατόρθωτο, να μπούμε δηλαδή, δεν τελειώνει το μαρτύριο... Είναι συχνό το φαινόμενο την ώρα που έχουμε εισέλθει ωραία και καλά στην τουαλέτα και έχουμε πάρει την κατάλληλη στάση «πελεκάνος» (που ξέρω ότι την ξέρετε ΟΛΕΣ) έτσι ώστε αφενός να μην ακουμπήσουμε (για να μην κολλήσουμε κάποιο συνδυασμό αφροδίσιων νοσημάτων) και αφετέρου για να «κεντράρουμε» (έτσι ώστε να μην κάνουμε το Manolo…Μανώλη), να ανοίγει ξαφνικά η πόρτα μας, χωρίς κανείς να την έχει χτυπήσει ή να την χτυπάνε και την ίδια στιγμή να την ανοίγουν, πριν καλά-καλά προλάβουμε οι χριστιανές να πούμε: άλλοοοοοοοοοοος!( Επίσης άλλη μια απορία μου είναι γιατί λέμε «άλλος» αντί «άλλη», αλλά δεν είναι της παρούσης...) Αποτέλεσμα αυτής της εισβολής είναι να χαλάσει το αρμονικό, και μετά από πολύ κόπο επιτυχές, στήσιμο μας και να μας κοπεί το ensemble της προσπάθειας μας ώστε να μην πιτσιλίσουμε α) εμάς πρώτιστα και β) τον τόπο όλο.

Η «τέντα»
Μετά από κάθε τέτοιο ατυχές γεγονός δεν είναι καθόλου σπάνιο το μουρμουρητό με ποικίλους συνδυασμούς μπινελικίων, οι οποίες όλες φυσικά απευθύνονται στην πάσα μία (έχουσα προφανώς μπερντέ ή εξωτερική τουαλέτα σπίτι της) η οποία άνοιξε αγενέστατα την πόρτα μας και αν μη τι άλλο φρόντισε να μας δει όλη η ουρά με το… αιδοίο τέντα!

Bottom line (το pussy το είδαμε παραπάνω) καταλαβαίνουμε ότι την κρίσιμη ώρα του κατουρήματος οι συντρόφισσες συνγκατουρήτριες μας έχουν πολύ απλά χεσμένες!

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Οι δημότες Πειραιά εύχονται στο Δήμαρχο τους (νέο και απερχόμενο...)

 Στην οδό Ελ.Βενιζέλου οι κάτοικοι μέσα σε λόφους σκουπιδιών καταφέρνουν και δεν χάνουν το χιούμορ τους. Στόλισαν με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια τα γιορτινά σκουπίδια μπας και ξορκίσουν τον τύφο που τους περιμένει έτσι και συνεχιστεί αυτό το βιολί...

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Ριαλιτι-bites

Παναγιά μου! Μου σβόλιασε το κονσομέ και το ποσέ καρβούνιασε!


Οικονομική κρίση… Τρόικα… Δ.Ν.Τ… και μπακλαβά γωνία. Αυτή είναι η Ελλάδα. Ο κόσμος καίγεται, σε λίγο δεν θα έχουμε λεφτά ούτε για ΤΑΜΠΟΝ (η μάλλον μόνο για αυτά, άντρες-γυναίκες προσφορά του πακέτου στήριξης) και εμάς μας απασχολεί η –κατά τα άλλα συμπαθέστατη κυριούλα- κρητικιά γριέτζω μαγείρισσα που άφησε το κατσικοχώρι στα γεράματα να γίνει γκουρμεδιάρα σεφατζού! Μα είναι δυνατόν, να κάθεται όλος ο ντουνιάς (ή ένα μεγάλο μέρος του- ο ντούν- ας πούμε:-P) κάθε βράδυ και βλέπει κάτι νταγκλαράδες (αργόσχολους προφανώς για να συμμετέχουν σε ένα ριάλιτι) να κλαίνε σαν τα τρίχρονα κοριτσάκια όταν χάνουν στις δοκιμασίες αποχώρησης; Είναι. Βέβαια να μου πεις εδώ δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε, ξεμείναμε και από lurpak, χέσε μέσα! Ε, αφού δεν τρώμε ούτε ένα T-bone πια έτσι όπως μας κατάντησε η τρόικα (*αλήθεια πόσοι ξέρουν ποια η διαφορά μεταξύ Τρόικας και ΔΝΤ;) ας το δούμε στην TV που δεν παχαίνει κιόλας!

*8 στους 10 που ρώτησα νόμιζαν ότι είναι το ίδιο. Να χέσω τα ελληνικά Πανεπιστήμια γιατί όλοι οι ερωτηθέντες απόφοιτοι ΑΕΙ ήταν.

Μυστήριο no2: Το άγρυπνο - voodoo βλέμμα της Ελληνίδας…

Οι Ελληνίδες εκτός από το να φοράνε τα γυαλιά του ηλίου (είτε ως είθισται, είτε ως στέκα) 25 ώρες το 24ωρο, έχει δεν έχει ήλιο, έχουν και κάποιο άλλο συνήθειο: το όλο καχυποψία, υποχθόνιο και συνάμα απειλητικό βλέμμα επιθεώρησης που ρίχνουν όταν περπατάνε στο δρόμο σε οποιαδήποτε κακομοίρα, η οποία ίσως έχει κάτι παραπάνω από αυτές, ή απλά φαντάζονται ότι έχει, ή ότι να’ ναι, δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σημασία έχει να έχουν δει κάτι που οι ίδιες προφανώς δεν έχουν, είτε νομίζουν ότι δεν έχουν, είτε είναι απλά κουτσομπόλες και χαζό-περίεργες και θέλουν να είναι μέσα σε όλα.

Η «έρευνα»
Μετά από χρόνιες παρατηρητικές έρευνες (σιγά μην απευθυνόμουν και στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία), το πόρισμα απέδωσε δύο κυρίως εξηγήσεις:
Πρώτη-πρώτη την έμφυτη σε όλες μας κατινιά για την οποία γενεές γενεών ελληνίδων πάλεψαν και διατήρησαν με μεγάλη επιτυχία, ώστε να μην χαθεί η παράδοση, και έτσι να εξασφαλιστεί το πέρασμα και στις επόμενες. Ο περιφραστικός ορισμός της λέξης κατινιά είναι πολύ απλά «γιατί αυτή και όχι εγώ;». Όλες μας, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, μορφωτικού επιπέδου, εξωτερικής εμφάνισης, επαγγελματικής ενασχόλησης, κρύβουμε μια μικρή τσοκαρία που περιμένει-καραδοκεί καλύτερα- την κατάλληλη ευκαιρία να ξεμυτίσει και να κάνει περήφανες όλες τις μανάδες μας (και την Άννα Παναγιωτοπούλου http://www.youtube.com/watch?v=527gCV8WeWg ) που για χρόνια ξεκατίνιαζαν η μία την άλλη και οποιανδήποτε κακομοίρα περνούσε στο διάβα τους.

Η δεύτερη εξήγηση από την άλλη, είναι ίσως λιγότερο κολακευτική για το iq μας, αλλά εξίσου αληθινή. Ο λόγος που κοιτάμε η μία την άλλη αδιάκριτα είναι γιατί νομίζουμε ότι όλες οι άλλες –εκτός από εμάς φυσικά- είναι διανοητικά καθυστερημένες και δεν πρόκειται να μας αντιληφθούν, καθώς επίσης και γιατί πιστεύουμε ότι προφανώς πάσχουν από κάποια ανίατη μορφή καταρράχτη και δεν μας αντιλαμβάνονται. Αυτό φυσικά δεν ισχύει και εάν προσέξουμε το πως μας κοιτάζουν και εμάς τις ίδιες, τότε συνειδητοποιούμε ότι αυτό μέχρι και στη λοβοτομημένη κόρη του Stevie Wonder θα γινόταν αντιληπτό.

Δεν έχει σημασία λοιπόν ποιες είμαστε ή από πού κρατάει η σκούφια μας, αρκεί να βρεθεί στο δρόμο μας μια οποιαδήποτε καημένη η οποία απλά δεν είναι φίλη μας (που δεν σημαίναι ότι αυτές την γλιτώσαν, απλά αυτές έχουμε βαρεθεί να τις ξεκαντηλιάζουμε τόόοόόόσα χρόνια...).

Τα μυστήρια του γυναικείου φύλου...

Μυστήριο no1


Γιατί οι γυναίκες όταν βάζουν μάσκαρα έχουν ανοιχτό το στόμα;

Ως γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της και φυσικά δεν θα βγει έξω με σκοπό να της κλέψουν οι άλλες την παράσταση, πάντα φρόντιζα την εξωτερική μου εμφάνιση και δη το ανάλογο βάψιμο που απαιτεί και φυσικά προστάζει κάθε νυχτερινή (και όχι μόνο) εξόρμηση. Τι πιο κλασικό λοιπόν από την επάλειψη με στρώματα μάσκαρας των βλεφαρίδων.

Το φετίχ

Οι μακριές βλεφαρίδες αποτελούν αντρικό φετίχ από πάππου προς πάππου, σύμφωνα με κάποια άγνωστη πληροφορία, της οποίας κάτοχος είναι πάσης φύσεως θηλυκό και την πηγή της οποίας καμία δεν σκέφτηκε να διασταυρώσει… Αυτό το «φετίχ» αποτελεί την εξήγηση του μαζοχισμού μας με τις αδιάβροχες μάσκαρες, οι οποίες κατά την διάρκεια της αφαίρεσης τους σε αφήνουν χωρίς βλεφαρίδες μετά από τρεις χρήσεις το πολύ.

Ο διαγωνισμός…

Σε αυτό το σημείο δεν θα έπρεπε να ξεχνάμε ότι όλες μετά τα μεσάνυχτα φοράμε, εκτός από 5 πήχες μάσκαρα, και ένα άλλο συφερτό συνδυασμών μπας και κερδίσουμε τον ανεπίσημο διαγωνισμό ομορφιάς που επιδιδόμαστε κάθε φορά που βγαίνουμε εξοδούχες.

Το σουξέ

Το αποτέλεσμα μετά από όλα αυτά είναι να ανέβει η αυτοπεποίθηση μας γιατί μπήκαμε στο μάτι καμίας δεκαριάς γνωστών/αγνώστων μας- σημασία δεν έχει- αλλά όχι η λίμπιντο μας, γιατί τελικά κανείς δεν σκοτίστηκε αν η βλεφαρίδα μας ήταν πιο χοντρή, πιο ευλύγιστη, πιο κουρμποτή ή πιο μακριά.

Η αλήθεια!

Εν πάση περιπτώσει, το θέμα μας είναι το γιατί ανοίγουμε το στόμα σαν χάνοι στον καθρέφτη όταν βάζουμε μάσκαρα. Δεκάδες ερωτηθείσες «επαγγελματίες» μασκαροφόρες πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο στρώνει καλύτερα (Ω, ναι. Όντως αυτή ήταν η απάντηση τους…)! Η αλήθεια είναι ότι με κόπο-ένεκα η συνήθεια- προσπάθησα να βάλω μάσκαρα με κλειστό το στόμα και το αποτέλεσμα προσωπικά ήταν ακριβώς το ίδιο. Αυτή η συνήθεια μάλλον είναι προκαθορισμένη από το γενετικό υλικό του θηλυκού φύλου και μάλλον θα πρέπει να καταχωρηθεί στην ίδια κατηγορία των ανθρωπίνων ενστικτωδών αντιδράσεων, στην οποία ανήκει και εκείνη η γνωστή λατρεμένη συνήθεια των αντρών… Συγκεκριμένα αναφέρομαι στη στιγμή (ή στις στιγμές καλύτερα) που με συνέπεια θωπεύουν (κοινώς ξύνουν…) τα δύο εκ των τριών της ευαίσθητης περιοχής τους ανά πάσα στιγμή νομίζοντας ότι από τη στιγμή που στρέφουν το βλέμμα τους αλλού, οποιοσδήποτε απουσιάζει από το οπτικό τους πεδίο δεν τους βλέπει να επιδίδονται στο πιο αγαπημένο τους σπορ... E, λοιπόν λάθος!

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Φανταστείτε τι γινόταν πριν βάλουν αυτή την επιγραφή...

Πουτ@ν@ Μεγκ Ράιαν κατέστρεψες πολλές!

Από πολύ μικρή ήμουν φαν των ρομαντικών κομεντί και ως εκ τούτου η Μεγκ Ράιαν ήταν πάντα στην καρδιά μου. Μέσα από τις ταινίες της πίστεψα ότι “Ναι, God damn it!” υπάρχει ο αληθινός, ένας και μοναδικός έρωτας. Αυτό το Πλατωνικό καρμικό μισό μου (http://dikaiopolis.pblogs.gr/2008/09/apospasma-apo-to-symposio-toy-platwna.html ) με περίμενε κάπου εκεί έξω, να συναντηθούμε και να γίνουμε http://www.youtube.com/watch?v=Vp4jPZZ68gg !

Αναζητώντας την αδελφή ψυχή μου, μάλλον συνάντησα περισσότερες αδελφές (και πραγματικά δεν το λέω αρνητικά, ίσα-ίσα που με περιτριγυρίζουν άντρες που τους μιλάω και με παρακολουθούν με πραγματικό ενδιαφέρον και όχι επειδή θέλουν να με πηδήξουν) παρά το άτομο εκείνο που αποτελεί αυτό το χαμένο το μέρος του εαυτού μου, το οποίο (δραματικά…) με αφήνει να σέρνω μάταια το τομάρι μου στον νομό Αττικής και περιχώρων (με κάποια break στας Ευρώπας και μερικές τζούρες Ασίας, γιατί που ξέρω εγώ, κοντράτο μου έκανε το άλλο μου μισό ότι θα με περιμένει Ακαδημίας και Βουκουρεστίου και όχι στην Καμπότζη;).

Ποια happy end και άρες μάρες; Μας έδειξαν ποτέ τι έκανε η Σάλυ στον Χάρυ όταν αυτός κατούραγε το καπάκι της τουαλέτας καθώς και το υπόλοιπο μπάνιο; Ακούσαμε ποτέ τα καντήλια που του κατέβαζε τότε η πρώτη; ΌΧΙ! Γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει happy end. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν διατηρεί επαφές με πρώην σχέσεις γιατί ποιος σκατά είναι ο λόγος να το κάνει ο οποιοσδήποτε αυτό, πραγματικά δηλαδή; Δόξα το Θεό ο κοινωνικός μου κύκλος από φιλίες είναι πλήρης εδώ και πολλά χρόνια, και όταν κάτι τελειώνει- ποτέ δεν τελειώνει όμορφα, αλλιώς δεν θα τελείωνε in the first place!

Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μπορεί κάποιος να ερωτευτεί και μια και δυο και τρεις και τέλος πάντων περί ορέξεως και αναλόγως το άτομο: ΝΑΙ ΞΑΝΑΣΥΜΒΑΙΝΕΙ! Φανταστείτε την απογοήτευση μου όταν το συνειδητοποίησα; Γκρεμίστηκαν άσπρα άλογα, ξανθοί γαλανομάτηδες άγγελοι τύπου Μπαρμπαρέλα, καταράστηκα τον αλήτη τον Ρόμπερτ Ρεντφορντ κλπ, κλπ.

Τώρα ξέρω, είμαι προετοιμασμένη… Μου λείπει όμως πάρα πολύ αυτή η περίοδος του ανόθευτου ρομαντισμού, της άγνοιας κινδύνου, τότε που μόνο η υπόνοια του έρωτα σε μια καινούργια γνωριμία έκανε την καρδιά να χτυπάει τόσο δυνατά που την άκουγε ένα ολόκληρο τετράγωνο-η τουλάχιστον έτσι νόμιζα εγώ ;-)

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010