Μυστήριο no3: Γιατί στις τουαλέτες (είτε γυναικείες είτε unisex) κανένας δεν σκοτίζεται να χτυπήσει την πόρτα;

Οι κανόνες
Υποθέτω ότι όπως υπάρχουν στοιχειώδεις κανόνες συμπεριφοράς για όλα τα πράγματα έτσι θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι ρημάδοκανόνες συμπεριφοράς για τις δημόσιες τουαλέτες. Ωστόσο όταν φτάνει η κρίσιμη στιγμή της εφαρμογής αυτών των κανόνων συμπεριφοράς το ευρύ κοινό χρηστών τουαλέτας νυχτερινών κέντρων και λοιπών κλαμπ φαίνεται να παρουσιάζει ελαφρά έως βαριά συμπτώματα Alzheimer.

Η "νυμφομανής"
Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Θα μιλήσουμε σε αυτή την περίπτωση για τις γυναικείες τουαλέτες των οποίων χρήστης έχω πολλάκις υπάρξει. Δεν θα αναφερθώ στις αντρικές, γιατί τις ελάχιστες φορές που αναγκάστηκα να τις χρησιμοποιήσω λόγω ουράς στις γυναικείες, άξιας σύγκρισης με εκείνη του ιερού προσκυνήματος στην Τήνο την περίοδο του 15Αυγουστου, βρέθηκα προ διαφόρων εκπλήξεων: π.χ. άντρες να κάνουν αυτό που κάνουν τέλος πάντων με ανοιχτές τις πόρτες (τι πιο νορμάλ) ή να περιφέρονται με ανοιχτά τα παντελόνια, να κουμπώνονται και να πλένουν τα χέρια τους ταυτοχρόνως....). Αυτές οι ανεξίτηλες αναμνήσεις ήταn η αιτίες που με ανάγκασαν, για να μην ανακηρυχθώ και επισήμως ως stalker-νυμφομανής-μπανιστιρτζού (η παύλα να διαβάζεται ως μέρος της τρι-σύνθετης λέξης), να σταματήσω αυτό το κακό συνήθειο.

Το μπουκάρισμα
Έτσι λοιπόν σαν να μην ήταν αρκετή η αυτονόητη ορθοστασία και το σίγουρο πεντάλεπτο αναμονής, αφού κατορθώσουμε το σχεδόν ακατόρθωτο, να μπούμε δηλαδή, δεν τελειώνει το μαρτύριο... Είναι συχνό το φαινόμενο την ώρα που έχουμε εισέλθει ωραία και καλά στην τουαλέτα και έχουμε πάρει την κατάλληλη στάση «πελεκάνος» (που ξέρω ότι την ξέρετε ΟΛΕΣ) έτσι ώστε αφενός να μην ακουμπήσουμε (για να μην κολλήσουμε κάποιο συνδυασμό αφροδίσιων νοσημάτων) και αφετέρου για να «κεντράρουμε» (έτσι ώστε να μην κάνουμε το Manolo…Μανώλη), να ανοίγει ξαφνικά η πόρτα μας, χωρίς κανείς να την έχει χτυπήσει ή να την χτυπάνε και την ίδια στιγμή να την ανοίγουν, πριν καλά-καλά προλάβουμε οι χριστιανές να πούμε: άλλοοοοοοοοοοος!( Επίσης άλλη μια απορία μου είναι γιατί λέμε «άλλος» αντί «άλλη», αλλά δεν είναι της παρούσης...) Αποτέλεσμα αυτής της εισβολής είναι να χαλάσει το αρμονικό, και μετά από πολύ κόπο επιτυχές, στήσιμο μας και να μας κοπεί το ensemble της προσπάθειας μας ώστε να μην πιτσιλίσουμε α) εμάς πρώτιστα και β) τον τόπο όλο.

Η «τέντα»
Μετά από κάθε τέτοιο ατυχές γεγονός δεν είναι καθόλου σπάνιο το μουρμουρητό με ποικίλους συνδυασμούς μπινελικίων, οι οποίες όλες φυσικά απευθύνονται στην πάσα μία (έχουσα προφανώς μπερντέ ή εξωτερική τουαλέτα σπίτι της) η οποία άνοιξε αγενέστατα την πόρτα μας και αν μη τι άλλο φρόντισε να μας δει όλη η ουρά με το… αιδοίο τέντα!

Bottom line (το pussy το είδαμε παραπάνω) καταλαβαίνουμε ότι την κρίσιμη ώρα του κατουρήματος οι συντρόφισσες συνγκατουρήτριες μας έχουν πολύ απλά χεσμένες!